هنگامی که وینی و الکس کمپ اولین پادکست داستانی اصلی خود را با نام «نقص» به جشنواره ترایبکا 2021 ارسال کردند، انتظارات خود را نزدیک به حاشیه گذاشتند.
این زوج، از بنیانگذاران استودیوی پادکست Wolf at the Door، به این پروژه اعتقاد داشتند. ساخت این سریال 9 قسمتی – داستانی سورئالیستی درباره دو دوست آسیب دیده که روانپزشکشان ناپدید می شود – یک کار عاشقانه تقریباً یک ساله بود، اما سیگنال های اولیه از بازار فروتنانه بود. ماموری که این زوج برای یافتن توزیع برای نمایش استخدام کرده بودند، دست خالی بازگشته بود و ایمیل‌هایی که به 200 روزنامه‌نگار فرستاده بودند، تنها یک پاسخ را به همراه داشت – رد کردن.
در جشنواره ترایبکا، که در آن سال کلمه “فیلم” را از نام خود حذف کرد و تمرکز خود را بر روی بازی های ویدئویی، واقعیت مجازی، موسیقی و صدا گسترش داد، “نقص” با استقبال گرم تری مواجه شد. این پادکست در میان فهرست افتتاحیه 12 پادکست رسمی انتخاب شده برای نمایش در جشنواره بود.
انتخاب شدن توسط Tribeca به این معنی بود که «نقص» همراه با دیگر جشنواره‌های انتخابی در صفحه اصلی پادکست‌های اپل و Audible نمایش داده شد و به آن کمک کرد تا به 20 جدول داستانی داستانی اپل پادکست برسد. این نمایش بعداً نامزد بهترین پادکست سال و بهترین داستان نویسی در جوایز The Ambie شد، پاسخ صنعت به اسکار. و کمپس نمایندگی جدیدی با آژانس هنرمندان خلاق دریافت کرد. آنها سال گذشته حق پخش تلویزیونی این نمایش را فروختند و فیلمنامه آزمایشی آن را می نویسند.
وینی کمپ گفت: «این یک موهبت بزرگ برای ما بود که کمک کردیم اولین نمایشمان پیدا شود. «نمایش های زیادی در آنجا وجود دارد. سخت ترین چیز برای فهمیدن این است که “چگونه می توانم سر و صدا را کاهش دهم؟”
اگرچه جشنواره ترایبکا هرگز با معتبرترین جشن‌های جهان فیلم برابری نکرده است، اما جشنواره ترایبکا که از چهارشنبه گذشته آغاز شد و این هفته انتخاب‌های صوتی را به نمایش می‌گذارد، به عنوان یک ویترین جذاب منحصر به فرد برای سازندگان پادکست ظاهر شده است. تقاضا برای سازمان‌های متولی معتبر در سرزمین پادکست‌ها زیاد است، جایی که انفجاری از عناوین – بر اساس داده‌های پایگاه داده Listen Notes، بیش از دو میلیون عنوان از ابتدای سال ۲۰۲۰ ایجاد شده است – حتی با افزایش شنوندگان کلی، انتشار آن سخت شده است. .
در حالی که جشنواره های دیگر به طور خاص برای داستان سرایی صوتی وجود دارند، و برخی از جشنواره های مستند شامل انتخاب پادکست هستند، تاریخچه ترایبکا – که در سال 2002 توسط رابرت دنیرو، جین روزنتال و کریگ هاتکوف تأسیس شد – و ارتباط با استعدادهای هالیوود، آن را به یک بازیکن فوری در صدا تبدیل کرده است. انجمن.
کارا کوسومانو، مدیر و معاون برنامه‌نویسی جشنواره ترایبکا، گفت: «این مرز بعدی داستان‌سرایی جالب، خلاقانه و مستقل است – به‌قدری که کشف‌پذیری برای مخاطبان یک چالش بوده است». این نقطه قوت ماست. جایی برای ما وجود داشت که بتوانیم در این اکوسیستم نقش ایفا کنیم و تجربه ای را ارائه کنیم که در هیچ جای دیگری نخواهید یافت.”
امسال 16 پادکست برای دریافت جوایز مختلف در دسته های داستانی و غیرداستانی با هم رقابت می کنند. برگزیدگان شامل آلیسا اسکارس، نلی ژیلز و جو ریچمن “قبرستان بی نشان”، مجموعه ای مستند درباره مردگان گمنام قبرستان جزیره هارت نیویورک است. «اینها انسان‌ها بودند» ساخته جورجی آلداکو، یک مجموعه کمدی که مصنوعات یک نژاد انسانی منقرض شده را به تصویر می‌کشد. و گلینیس مک نیکول، امیلی مارینوف و جو پیازا «وایلدر»، مجموعه‌ای غیرداستانی درباره زندگی و میراث نویسنده «خانه کوچک در دشت»، لورا اینگالز وایلدر.
این جشنواره همچنین میزبان پخش زنده و پخش چند پادکست غیرقابل رقابت خواهد بود، از جمله “Pod Save America”، برنامه گفتگوی سیاسی محبوب Crooked Media. «فقط جک و ویل»، بازیگران شان هیز و اریک مک کورمک، پادکست جدید «ویل و گریس» و «تو این را احساس می‌کنی؟» را دوباره تماشا می‌کنند. یک گلچین داستانی با محوریت لس آنجلس از جیمز کیم.
دیوی گاردنر، متصدی داستان‌سرایی صوتی در ترایبکا، گفت که هدف این جشنواره نشان دادن این است که پادکست‌ها سزاوار سطح قابل مقایسه‌ای از «شناخت فرهنگی» با فیلم‌ها هستند.
او گفت: “Tribeca به این سازندگان برخورد کامل با فرش قرمز ارائه می دهد.” این شکل هنری خودش است و ما می‌خواهیم به ارتقای آن و پیشبرد آن کمک کنیم.»
جشنواره های فیلم از دیرباز مورد غبطه هنرمندان صداپیشگی بوده است. در اوایل دهه 1990، ساندنس به ایجاد سبکی برای فیلم‌های مستقل و هنری کمک کرد که در بازار پررونقی شکوفا شدند. فیلمسازانی که با منابع اندک و بدون شناخت نام وارد جشنواره شدند، با حمایت یک استودیو بزرگ و حرفه ای رو به رشد، از آن خارج شدند.
هیچ زیرساخت مشابهی برای پادکست های مستقل وجود ندارد. از آنجایی که سرمایه‌گذاران اصلی مانند اسپاتیفای و آمازون حول مستندهای جنایی واقعی که به راحتی درآمدزایی می‌کنند و مصاحبه‌های سلبریتی‌ها – روندی که در بحبوحه مشکلات اقتصادی در سراسر صنعت و مجموعه‌ای از اخراج‌ها تشدید شده است – ادغام شده‌اند – بسیاری از هنرمندان تلاش کرده‌اند تا حمایتی را برای کسب حمایت کمتر آشکارا تجاری پیدا کنند. کار کردن
بیانکا گیاور که پادکست خاطرات‌نویسی‌اش «جایزه صورت فلکی» در جشنواره ترایبکا در سال 2021 نمایش داده شد، گفت: «اگر بودجه تبلیغاتی ندارید یا به یک شبکه بزرگ وابسته نیستید، پیدا کردن مخاطب واقعاً سخت است. همچنین تهیه کننده سابق پادکست “The Daily” تایمز است. “این یک چرخه معیوب است، زیرا در این صورت کمتر از آن کار انجام می شود.”
البته، حتی فیلم‌های برنده جایزه در بزرگترین جشنواره‌ها هم همیشه موفق نمی‌شوند. و سازندگان پادکست در Tribeca باید برای تماشاگران و شرکای تجاری احتمالی که عادت به پر کردن برنامه‌های خود با اولین نمایش فیلم دارند، رقابت کنند.
یوهانا زورن، که از بنیانگذاران جشنواره بین‌المللی صوتی ساحل سوم و ارائه آثار صوتی در چندین جشنواره فیلم مستند در دهه 2010 بود، گفت که این بازده گاهی اوقات از وعده‌هایش کوتاه می‌آید.
او گفت: «ما به چند جشنواره فیلم افسانه ای رفتیم و از حضور در آنجا خوشحال بودیم. اما آیا آنها به ما کمک کردند تا پوشش واقعی مطبوعاتی داشته باشیم؟ ما را وارد اتاقی با افرادی کنید که می توانند ما را به چیز بعدی هدایت کنند؟ چیزی به ما بدهید که واقعاً بتوانیم روی آن بسازیم؟ نه چندان.”
گاردنر و همکارانش برای نمایش انتخاب‌های پادکست در نور بهینه، باید بیاموزند که چگونه یک شکل هنری را که معمولاً در یک محیط جمعی تجربه نمی‌شود، به نمایش بگذارند. آنها حدود دوازده رویداد را در سالن‌های تئاتر و مکان‌های دیگر در اطراف منهتن برنامه‌ریزی کرده‌اند که گزیده‌هایی از کارهای برجسته را با بحث‌های زنده یا ویدیوی تکمیلی همراه می‌کنند.
یک چیزی که آنها را شامل نمی شود؟ اتاق‌های آرام تنها با یک آهنگ صوتی و یک صحنه خالی.
گاردنر با خستگی گفت: من آن را امتحان کردم. “این فوق العاده ناجور است.”
