مستند “Rewind & Play” از مصاحبه ای که تلونیوس مونک در سال 1969 با هانری رنو برای برنامه تلویزیونی فرانسوی “Jazz Portrait” انجام داد استفاده می کند. تور اروپایی مونک قرار بود در پاریس به پایان برسد و نمایش کمی قبل از آن ضبط شد. این مصاحبه تقریباً شش سال پس از نمایش مونک بر روی جلد مجله تایم با نام “Jazz: Bebop and Beyond” و یک سال قبل از اینکه او موسیقی را متوقف کند، انجام شد.
این فیلم مستند 65 دقیقه‌ای، فیلم‌ساز فرانسوی-سنگالی، آلن گومیس، یک پرتره – یا دو – از عجله‌ها و چیزهایی که گومیس از موسسه ملی سمعی و بصری دریافت کرده بود، در حین تحقیق درباره یک فیلم تخیلی درباره مونک خلق می‌کند. یکی از آنها مطالعه مصاحبه‌ای است که به دلایل غرور ناچیز – نژادی، اما شاید شخصی هم – تبدیل به یک مصاحبه می‌شود. دیگری پرتره درخشان تری از مونک در حال کار است.
این فیلم بیشتر با مقاله‌ای با تعقیب‌کننده‌های منتقد تا مستند مستقیم، نشان می‌دهد که رنو – یک پیانیست جاز که بعداً به تهیه‌کننده موسیقی تبدیل شد و بعداً مدیر موسیقی شد – هدفش چیزی مکاشفه‌کننده بود، اما همچنین چیزی که تمرکز را بر بینش خود می‌تاباند. اما رنو پیوسته از پاسخ‌های مونک به پرسش‌هایش ناراضی است: درباره درک نشدن مخاطبان فرانسوی در دهه 1950، درباره نقش همسرش نلی در زندگی‌اش، درباره آوانگارد بودن. رنو درخواست می‌کند که بعد از برداشت، زمانی که ظاهراً با پاسخ‌های مونک مانع می‌شود، بداهه بگوید. (به گفته گومیس، در نمایش واقعی 30 دقیقه ای، مونک هشت کلمه صحبت می کند.)
این فیلم صرفاً پخش یا بازپرداخت از طرف یک هنرمند سیاه پوست توسط هنرمند دیگر نیست. «Rewind & Play» خیره‌کننده است، زیرا دیدن مونک که ظاهراً آهنگ‌هایش را بارها و بارها کشف می‌کند، انگشتانش را به صدا در می‌آورد، پای راستش ریتم‌های حکاکی می‌کند، شگفت‌انگیز است و خواهد ماند.
عقب و پخش
درجه بندی نشده. به زبان انگلیسی و فرانسوی با زیرنویس. مدت زمان: 1 ساعت و 5 دقیقه. در تماشاخانه ها.
