شراب قرمز یا سفید؟ یا چیزی در این بین؟ رمزگشایی چرخ رنگ شراب

طیف جدیدی از شراب

در اینجا یک راهنمای سریع ارائه شده است که به شما کمک می کند تا در صورت مشاهده آنها در فروشگاه یا رستوران، با این اصطلاحات آشنا شوید.

طلای شفاف در مقابل سفیدها

سفیدهای شفاف معمولاً در مخازن فولادی یا سایر ظروف که برای جلوگیری از تماس با هوا طراحی شده اند، پیر می شوند. آنها تازه، میوه ای و فوری هستند. سفیدهای طلایی، یعنی سفیدهایی با رنگ تیره‌تر، احتمالاً در بلوط کهنه شده‌اند، که می‌تواند بافت و پیچیدگی شراب را بدون ایجاد طعم بلوطی غنی‌تر کند، که می‌تواند یک عارضه جانبی ناخوشایند باشد. همچنین می تواند نشان دهنده رنگ سفید قدیمی یا رنگی باشد که عمداً در معرض هوا قرار گرفته است که طعم و بافت را تغییر می دهد. شراب های این سبک بیشتر اکسید کننده هستند تا اکسید کننده که این یک عیب است.

نارنجی یا شراب در تماس با پوست

اینها در واقع سفیدهایی هستند که با استفاده از روشهایی برای رنگ قرمز تولید می شوند. به جای فشار دادن آب انگور تازه از پوست های حاوی رنگدانه مانند سفید معمولی، آب آن با پوست مخلوط می شود تا رنگ و احتمالاً تانن استخراج شود. هر چه مدت زمان خیساندن طولانی تر باشد، شراب نارنجی تیره تر و تانیک تر خواهد بود. شراب هایی که برای چند روز یا شاید تا دو هفته خیسانده شده اند نسبتاً کم رنگ خواهند بود. خیساندن طولانی تر، که ممکن است چندین ماه طول بکشد، منجر به یک شراب کهربایی رنگ می شود.

رزهای کم رنگ و تیره

تجسم آن آسان است، اما آیا تفاوت های آنها معنادار است؟ رز در اصل مخالف شراب نارنجی است، قرمزی که با استفاده از روش‌های تولید سفید ساخته می‌شود. هرچه آب میوه بیشتر هم زده شود، شراب تیره‌تر می‌شود، به خصوص اگر پوست انگور ضخیم‌تر و رنگ آن تیره‌تر باشد. رزهای کم رنگ، مانند نمونه های معمولی از پروونس، آرام، روشن و تازه هستند، در حالی که نسخه های تیره تر مانند Cerasuolo d’Abruzzo می توانند خوشمزه، غنی و پر اندام باشند. اما نه همیشه! رنگ سرنخ می دهد اما پاسخی نمی دهد. وقتی شک دارید، از یک ساملی بپرسید.

قرمزهای روشن و تیره

هیچ عنوان مفید خاصی وجود ندارد زیرا رنگ در شراب های قرمز مهم نیست. فرض بر این است که هر چه رنگ تیره تر باشد، شراب غلیظ تر و برنزه تر است، اما این درست نیست. Barolo که به طور سنتی ساخته می شود، قرمز کم رنگ است، اما تانیک و عمر طولانی دارد، هر تعداد کبودی تازه و آسان خواهد بود. نام‌گذاری‌های خود توضیحی مانند سبک، متوسط ​​یا سنگین که وزن و بدن را توصیف می‌کنند، مفیدتر هستند. یک استثنا در مورد رنگ: قرمزهای جوان روشن تر خواهند بود، در حالی که شراب های قدیمی تر در اطراف لبه ها کم رنگ تر و کم رنگ تر به نظر می رسند. اما تا زمانی که در حال چشیدن کورکورانه نباشید، نیازی به حدس زدن سن بر اساس رنگ نخواهید داشت.

شراب های گازدار

Pét-nat، روش سنتی و نام مخزن نشان می دهد که چگونه شراب ساخته می شود. Pét-nat مخفف Pétillant-Naturel یا روش اجدادی است که در آن شراب تخمیر خود را در بطری کامل می کند و دی اکسید کربن را جذب می کند که حباب هایی ایجاد می کند. این هم قدیمی ترین روش و هم جدیدترین روش مد است و شراب های نسبتا ساده ای تولید می کند که می توانند تازه و خوشمزه باشند. روش سنتی به دستگاه‌های ثابت به سبک شامپاین اطلاق می‌شود، جایی که شراب تمام شده در بطری تحت تخمیر دوم قرار می‌گیرد. این شراب ها پتانسیل پیری و پیچیدگی را دارند، اما ساخته نشده اند. دومی روش مخزنی است که برای شراب های گازدار ارزان قیمتی مانند Prosecco تولید می شود. آنها می توانند تازه و زیبا باشند. هیچ یک از این روش ها نباید به عنوان علامت کیفیت در نظر گرفته شود.